Tak jak niemal każdy z nas ma pewien adres, wskazujący na miejsce zamieszkania, tak nasze komputery czy sieć komputerowa mają adresy IP. Media donoszą, że właśnie skończyła się pula adresów IPv4. Co to dla nas oznacza? Jak można to interpretować?
Z pewnością niemal każdy użytkownik sieci słyszał kiedyś o adresie IP. Nazwa ta pochodzi od angielskiego wyrażenia „Internet Protocol”. To numer, który jest nadawany interfejsowi sieciowemu, grupie interfejsów albo też całej sieci komputerowej, która opiera się na protokole IP. Bardzo ważną funkcją adresów IP jest możliwość identyfikacji i wzajemnej komunikacji komputerów podłączonych do sieci.
Przydzielaniem i zarządzaniem adresów IP zajmuje się specjalnie w tym celu powołana organizacja Internet Assigned Numbers Authority (w skrócie IANA), która współdziała z 5 organizacjami regionalnymi:
Poszczególne adresy IP przydzielane są nie tyle indywidualnym użytkownikom, co dostawcom internetu - ISP - Internet Service Provider, a także organizacjom rządowym, placówkom akademickim i naukowo-badawczym oraz innym dużym jednostkom, które korzystają z urządzeń podłączonych bezpośrednio do ogólnoświatowej internetu. Administratorzy sieci podległych tym jednostkom sami dysponują adresami IP, ale wyłącznie z przydzielonego im zakresu, a pozostali użytkownicy sieci korzystają z pośrednictwa dostawców internetu. Do niedawna operatorzy internetu i administratorzy sieci korzystali z adresów IPv4, ale pula tych adresów IP już się skończyła.
IPv4 jest czwartą wersją protokołu komunikacyjnego IP. Pozwala na nadanie unikalnego numeru każdej maszynie podpiętej do sieci, czyli tzw. hostowi. Numer jest konieczny, ponieważ w przeciwnym wypadku nie można byłoby zidentyfikować nowego urządzenia wśród milionów innych. IPv4 powstało w 1983 roku, kiedy jeszcze internet nie był tak rozpowszechniony. Zapotrzebowanie na adresy IP rosło jednak wykładniczo. Wstępne szacunki mówiące, że pula adresów IPv4 wystarczy na kilka dekad, okazały się nietrafione.
Liczba adresów IPv4 jest ograniczona i wszyscy o tym od dawna wiedzieli. Teoretycznie korzystając z 32 bitów, można zapisać ponad 4,2 mld adresów IP, ale nie wszystkie mogły zostać wykorzystane. Z czasem musiała pojawić się sytuacja, w której pula IPv4 wyczerpie się. Właśnie do tego doszło. Co to oznacza?
Organizacja RIPE NCC informuje, że skończyły się adresy IP dla Europy. Ten historyczny moment nastąpił 25 listopada o godzinie 15:35 czasu polskiego. RIPE NCC nie dysponuje już wolnymi miejscami, dlatego wszystkie podmioty zainteresowane uzyskaniem adresu IP dla siebie muszą być umieszczone na liście oczekujących.
Zabrakło miejsca dla nowych urządzeń podłączonych do internetu. Teraz pozostaje tylko odzyskanie starszych adresów, które nie są już wykorzystane. Odzyskać można maksymalnie kilkaset tysięcy adresów rocznie, a potrzeby są dużo większe. Oznacza to, że pozostanie tylko przy standardzie IPv4, wiązałoby się z koniecznością ograniczenia dalszego rozwoju internetu. Rozwiązaniem problemów jest zmiana standardu IPv4 na nowy standard IPv6. Wprowadzono go na świecie już w 2012 roku.
Z uwagi na wyczerpanie się puli adresów IPv4 konieczne było opracowanie nowego protokołu, aby w dalszym ciągu móc nadawać nowe adresy odbiorcom i operatorom internetowym. W tym celu opracowano protokół IPv6. Jak wylicza dostawca internetu światłowodowego - firma UPC, różnica pomiędzy IPv4 tkwi między innymi w liczbie możliwych do udostępnienia adresów IP. IPv4 to 2 do potęgi 32, co daje 4 294 967 296 adresów IP. Z kolei IPv6 to również 2, ale do potęgi 128, co daje aż 340 282 366 920 938 463 463 374 607 431 768 211 456 adresów IP. Liczby te robią wrażenie i z pewnością przez wiele następnych lat protokół IPv6 zapewni nam dostęp do odpowiednio dużej liczby adresów IP.
Brak komentarza, Twój może być pierwszy.
Dodaj komentarz